Του Μιχάλη Τζανάκη
Οι «θεωρητικοί» του δόγματος «λιγότερο κράτος» πριν λίγες μέρες χαζογελούσαν σβήνοντας τούρτες που τους αποκαλούσαν «σούπερμαν», γιατί ξεπουλούσαν καθετί «δημόσιο» και επαίρονταν για την διάλυση του κοινωνικού κράτους. Μάλιστα ο ίδιος ο πρωθυπουργός εξανέστη σε σύσκεψη σε νοσοκομείο γιατί του είπαν ότι χρειάζονται «διορισμοί» για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας. Ακούγονται περίπου ως «γιαπωνέζικα» όλα αυτά για αυτή την εντελώς μυστήρια πολιτική κάστα η σημασία του «κράτους». Το ρόλο του κράτους τον αντιλαμβάνονται ως έναν φοροεισπρακτικό μηχανισμό που ξεσκίζει τα σωθικά της «μεσαίας τάξης προκειμένου να έχει την ευχέρεια να φτιάχνει «μεγάλους περιπάτους», να τσιμεντώνει τον Παρθενώνα και να αμείβει τους «τεχνοκράτες» που ξεζουμίζουν τα κρατικά ταμεία, ή να αβαντάρει την επιχειρηματική ελίτ που λυμαίνεται την χώρα τα τελευταία εκατόν πενήντα χρόνια.
Για το ελληνικό κράτος είναι «σπατάλη» να διορίζει και να αμείβει αξιοπρεπώς δασκάλους, καθηγητές, γιατρούς, πυροσβέστες. Κάνει μια εξαίρεση για τους αστυνομικούς στα … πανεπιστήμια βεβαίως-βεβαίως. Δεν επενδύει σε πυροσβεστικά μέσα, παρά μόνο σε … «αύρες» για να καταβρέχουν τους διαδηλωτές στα Εξάρχεια!
Το κράτος υπάρχει για να νομοθετεί «δεκάωρα» εργασίας και να «εκκενώνει» πόλεις και χωριά, όταν κινδυνεύουν από φυσικές καταστροφές. Το κράτος υπάρχει για να κάνει τον «ντήλερ» σε πάσης φύσεως «πωλητές», «επενδυτές» και να οργανώνει πάσης φύσεως «επιτροπές» οργάνωσης πανηγύρεων φολκλόρ. Το κράτος οργανώνει και ωραιότατα πάρτι σε κήπους, υπό τους ήχους ορχηστρικών συνθέσεων και με φόντο τα παλικάρια της Προεδρικής φρουράς ως ντεκόρ στην πασαρέλα των «κυριών» και των «επισήμων» κηφήνων.
Το ελληνικό κράτος εν κατακλείδι είναι για τα πανηγύρια. Απαξιεί να λειτουργήσει με πολύ κρύο, με πολλή ζέστη, με βροχή, με χιόνια, με λιακάδα, με συννεφιά. Το ελληνικό κράτος θέλει πόζες, παπαράτσι, σφουγγοκωλάριους, σάλιαγκες να το εξυμνούν και να του παίζουν παλαμάκια. Στα πολύ μεγάλα ζόρια πάντως οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι στέλνει κι ένα μήνυμα στο «112» για … εκκένωση!
